Dansshow

Mijn kleine zus (13 jaar) danst al jaren lang in shows en wedstrijden voor haar dansschool. Deze vakantie was het weer een wedstrijd en als trouwe fan zat ik op de eerste rij !

Het was haar 1ste keer dat ze een eigen solo mocht dansen in het genre hiphop. Meestal is het in groepen, dus deze keer was een unieke ervaring voor haar.

Na alle weken dat ik haar had zien oefenen, was ik wel benieuwd naar het resultaat . Dus de show ging van start …

Alle kinderen kwamen samen op en begonnen te dansen. Tot op het moment, dat de muziek veranderde. Nu was het haar beurt om te laten zien wat ze kon. En om een lang verhaal kort te maken, moet ik toegeven dat ze het schitterend gedaan heeft.

Er werd heel veel over haar solo in het stuk gesproken en daar bovenop is haar dansschool voor de zoveelste keer op rij, op de 1ste plaats geëindigd.

Een trotse zus !

Gardameer: Laatste avond

Zoals al in mijn vorige blog te lezen was, ben ik twee weken op reis gegaan naar Italië. Meer specifiek naar het Gardameer, Riva del Garda. Een prachtig, groot meer omgeven door gigantische rotswanden en bergen. Mijn gezin en ik zijn samen met vrienden naar deze streek getrokken.

Na een verblijf van twee weken, naderde onze laatste avond en die wilden we in stijl afronden. Zo vertrokken we naar het meer om ons plan uit te voeren. Een klein kampvuur werd aangestoken, marshmallows werden gebakken, drankjes werden aangeboden, … het begin van een gezellige avond.

Nu was er het toeval dat een beetje verder op live muziek werd gespeeld door een plaatselijk groepje en na hun optreden kwamen ze naar ons toe. Ze zeiden dat ons privéfeestje er leuk uitzag en kwamen er spontaan bijzitten.

Deze mannen hebben nog heel de avond bij ons gezeten en voor ons muziek gespeeld . Een privé optreden.

Pech in Italië!

In Juli was ik twee weken in Italië met het gezin. We zaten op een leuke camping in Riva Del Garda, maar toch bleef het ongeluk ons volgen. Problemen met de auto, slecht weer, problemen met het gas, slechte buren, … Uiteindelijk verbeterde het wel gedurende de reis.

Na een weekje Italië had ik het wel gehad en was ik enkel met mijn gedachten bij België. Elke dag was het aftellen, maar het duurde een eeuwigheid. Ook al probeerde ik er het beste van te maken.


Mijn geluk kon niet meer op toen het de laatste twee dagen van de reis waren. Eindelijk terug naar iedereen die ik had gemist. Nu werden deze twee dagen net de ergste dagen van de reis !


Toen ik de laatste zonnestraaltjes aan het meepikken was, werd ik gestoken door een insect. Een grote bult om mijn gezicht, die vervolgens zorgde dat mijn oog begon te ontsteken. En als dat nog niet genoeg was, werd ik de laatste dag en gedurende de heenreis heel ziek.


Thuis goed aangekomen, ging ik recht naar de dokter!Nu bleek het dat ik salmonella had gekregen waardoor ik anderhalve week in bed moest blijven. Geen leuke thuiskomst voor mij.

Microgolven in brand?

Om van geluk naar ongeluk over te gaan, mijn volgend blog : ‘Micro in brand?’. En dus geen geweldige vakantieherinnering.

Het was de eerste week van de vakantie en mijn ouders gaven mij de zware taak om de aardappelen in de microgolven te zetten. Een alledaagse taak, die voor mij een zeer onverwachts einde kende.

De aardappeltjes stonden nog geen vijf minuten te koken, toen de microgolven al rare geluiden aan het maken was. Maar de tv stond op en ik had nog geen zin om uit de zetel te komen! Plots hoorde ik en mijn moeder een knal en stonden we binnen de minuuut in de keuken. Voor ons , zagen we een grote , grijze rookwolk die uit de microgolven kwam.

In alle paniek drukte mama de stopknop in, maar verder wisten we niet wat te doen of hoe groot de schade was. De rook bleef maar komen en de enige oplossing dat we toen nog hadden was mijn nonkel bellen. Hij is een brandweerman geweest en woont over ons! Toen hij nog geen vijf minuten binnen was , moest hij al lachen! Bleek al onze drukte om een kortsluiting te gaan.

Een nieuwe microgolven en een nieuwe titel : ‘Kortsluiting!’

Speelstraat

Zoals alle klassiekers beginnen, was het een mooie, zonnige dag in augustus. De mensen van mijn straat hadden mij en mijn oudste zus gevraagd om voor kinderanimatie in de straat te zorgen. Na wat dagen brainstormen, ging de speelstraat van start!

Samen met Jhana organiseerde ik waterspelletjes, balspelen en dergelijke. Mijn zus had enkele attracties gevonden, maar al snel werd het duidelijk dat de mijne het meest in de smaak viel bij de kinderen. Een gigantisch waterparadijs was gecreëerd door mij. Iedereen wou toch op zijn minst 1 keer op de waterbaan glijden in de tuin.

Uiteindelijk was het ons idee om de speelstraat te sluiten om zeventien uur s’ avonds, maar het was al achttien uur voorbij toen mijn kindertuin voor 2 tot 12 jarige een transformatie had gekend tot een tuin voor volwassen met een jonge geest. Ouders gleden over de waterbaan, kinderen aan het spelen … Het zou jammer geweest zijn om zo een avond verloren te laten gaan. Dus besliste de ouders om er de nodige hapjes, drankjes en zelfs feestversiering bij te halen.

Zo eindigde een dag voor kindjes in een heus straatfeest.